Dzieci Kyokushinu

W ostatnich kilkunastu latach powstało kilkanaście organizacji, które twierdzą, że reprezentują Kyokushin Karate, co spowodowało, iż bardzo trudno jest rozeznać się dokładnie w tym kto reprezentuje jaką organizację, szczególnie nowym adeptom. Zdecydowałem się napisać ten tekst, aby wyjaśnić w prosty sposób co dzieje się z Karate Kyokushin w dzisiejszych czasach.
Od kiedy została założona Międzynarodowa Organizacja Karate (IKO), stale się rozrastała, stając sie jedną z najliczniejszych, z ponad 12 milionami członków na całym świecie.
Część uczniów Sosai Masutatsu Oyamy odeszła z organizacji Kyokushin jeszcze za jego życia. Odeszli z różnych powodów, część z nich nie była zadowolona z tego w jakim kierunku zmierzała organizacja, inni chcieli stworzyć swój własny system walki. Poniżej znajduje się lista kilkunastu z nich.

• Jon Bluming : Opuścił IKO w 1967 będąc posiadaczem 6-go Dana, później w 1980 założył własną organizację, którą nazwał : "Kyokushin Budokai".
• Mike Ganci : Opuścił IKO w 1975 i założył własną organizację, którą nazwał : " Mushin Karate-Do ".
• Gerry Bryan : Opuścił IKO w 1975 i założył własną organizację, którą nazwał : " Tsuyoi-Ryu ".
• Todashi Nakamura : Opuścił IKO w 1976, i załozył organizację znaną teraz jako : "World Seido Karate Organization" (WSKO) z siedzibą w USA.
• Kenji Kurosaki : Opuścił IKO w 1976. Trenował z Masutatsu Oyamą pod okiem mistrza Yamaguchi w Gojo Ryu Karate Dojo, uważa się, że Kenji Kurosaki był zaangażowany w rozwój Kyokushin Karate.
• Yoshiji Soeno : Opuścił IKO w 1978, założył "World Karate Association Shidokan".
• Hideyuki Ashihara : Opuścił IKO w in 1979. W 1980 założył "New International Karate Organization" (NIKO), która dla większości jest znana jako Ashihara Karate.
• Hoosain Narker : Opuścił IKO w 1979 i około 1985 założył "Ashihara Karate International" ( A.K.I.).
• Kazuyoshi Ishii : Opuścił IKO w 1980 i stworzył swój własny styl znany jako : "Seido-Kaikan" z siedzibą w Osace. Mistrz Ishii jest odpowiedzialny za jeden z najpopularniejszych turniejów - "K-1 Grand Prix".
• Shigeru Oyama : Opuścił IKO w 1981 i założył własną organizację : "World Oyama Karate" (WOK) z siedzibą w USA
• David Cook: Opuścił IKO około 1982 i później rozwijał styl Ashihara w Europie.
• Joko Ninomiya: Opuścił NIKO Ashihara Karate i w 1988 stworzył własny system zwany "Enshin Karate" z siedzibą w USA.
• Steve Arneil: Opuścił IKO w 1991 i założył "International Federation of Karate" (IFK)

Jest jeszcze wielu innych którzy zaczynali w IKO a później odeszli aby założyć własne systemy i organizacje.
Po śmierci Sosai Masutatsu Oyamy w 1994, wielu innych członków opuściło IKO, aby dołączyć do innych grup lub by założyć własne organizacje. Aktualnie są 3 główne grupy, które ubiegają się o przewodzenie w International Organization Kyokushin-Kaikan (IKO), co spowodowało podział w rodzinie Kyokushin, zmuszając członków rozproszonych po całym świecie, do opowiedzenia się za jedna z tych trzech grup. Te trzy główne grupy to :

• IKO 1: Znana jako : "Matsui Group". Głową organizacji jest Shihan Akiyoshi Matsui, z siedzibą (Honbu) w Japonii.
• IKO 2: Znana jako : "Sanpei Group". Głową organizacji jest Shihan Nishida Yukio i Shihan Keiji Sanpei, z siedzibą (Honbu) w Japonii. (obecnie Kenji Midori shin kyokushin - nowe kyokushin )
• IKO 3: Znana jako : "Matsushima Group". Głową organizacji jest Shihan Yoshikazu Matsushima, z siedzibą (Honbu) w Japonii

Po śmierci Masutatsu Oyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akioshi Shokei Matsui. Nie wszyscy uczniowie Oyamy uznali sukcesora za godnego następcę Masutatsu Oyamy, w związku z czym w latach 1994 - 2004 następowały kolejne rozłamy w IKO. Kolejni uczniowie Oyamy obwoływali się jego sukcesorami i otwierali kolejne Międzynarodowe Organizacje Kyokushinkaikan Karate uznając jednocześnie siebie za tych właściwych sukcesorów legendarnego twórcy stylu. W ten sposób powstawały kolejne IKO 2, 3, 4, 5 itd. Nie bez znaczenia dla podziałów w Kyokushin pozostał fakt, że sukcesor Masutatsu Oyamy zarejestrował International Karate Organization Kiokushinkaikan jako przedsiębiorstwo w Stanach Zjednoczonych. Przedsiębiorstwo będące jego własnością. Uczynił to jednocześnie opatentowawszy nazwą Kyokushin, Kyokushinkaikan, Kancho Kyokushin oraz znaki stylu: kanji i kanku jako jego własne znaki firmowe. Na mocy tego patentu Shokei Matsui pozbawił możliwości używania tychże znaków i nazw części z reprezentantów innych IKO, lub też zmusił ich do wybrania innych znaków. Istotniejszym dla przyszłości stylu może okazać się inny spór sądowy, jaki toczył Akioshi Shokei Matsui z rodziną zmarłego Matsutatsu Oyamy. Ostatecznie system sądowniczy w Japonii uznał zasadność roszczenia rodziny Oyama o przywrócenie im wszelkich praw do własności intelektualnych Masutatsu Oyamy, w tym do stworzonego przez niego stylu karate. Sąd w Tokio uznał rzekomy testament Masutatsu Oyamy za ewidentnie sfałszowany i przez to od początku nie ważny. W ten sposób IKO Matsui zyskało w międzynarodowym słownictwie stylu Kyokushin numer 1, dla odróżnienia od IKO stworzonego przez Masutatsu Oyamę. Rodzina twórcy stylu chcąc podkreślić autentyczność reprezentowanego przez nią IKO,jako kontynuacji dzieła Masutatsu Oyamy, rozpowszechniła dodawanie do nazwy swego IKO określenia "Sosai Group". Obecnie istnieje więc wiele mniejszych od pierwotnego IKO organizacji, które w bardzo różny sposób argumentują, że to właśnie one uczą prawdziwego Kyokushin.

Największe organizacje kyokushin:

1. Kyokushinkaikan (IKO Sosai Group)- IKO które założył twórca stylu Masutatsu Oyama (10. dan), odziedziczone przez jego córkę Kuristinę Oyamę i przez nią kierowane- w Polsce formalnie reprezentantem pozostaje reprezentant IKO wyznaczony przez Masutatsu Oyamę, jednak nie pełni on swojej funkcji w tej organizacji.
2. Kyokushinkaikan (IKO1 - tzw. Matsui Group) – kierowana przez Shokei Matsui (9. dan) – w Polsce szefem jest Andrzej Drewniak (7. dan)
3. Shinkyokushinkai (IKO2 - tzw. Sanpei Group) – kierowana przez Kenji Midori (9. dan)– w Polsce szefem jest Jacek Baranowski (4. dan)
4. Kyokushinkan – kierowana przez Hatsuo Royama (9. dan) – w Polsce szefem jest Bogusław Jeremicz (5. dan) Przedstawicielami władz organizacji są: Tsuyoshi Hiroshige, Akio Koyama, Hiroto Okazaki, José Millán i Jacques Sandulescu
5. IFK Kyokushinkai – kierowana przez Steve Arneil (9. dan) – szefem w Polsce jest Bronisław Szuszkiewicz (2. dan)
6. Kyokushin Kaikan (IKO3 - Matsushima Group) – kierowana przez Yoshikazu Matsushima (9.dan) w Polsce kieruje organizacją Roman Kucfir (4. Dan)
7. Kyokushin Kai Kan Tezuka Group (IKO4) – kierowana przez Toru Tezuka (9. dan)– szefem w Polsce jest Eugeniusz Stanisławek (5. dan)
8. All Japan Kyokushin Union (IKO5) – organizacja kierowana rotacyjnie, która ma charakter związku niezależnych organizacji, dojo, szkół poszczególnych shihan i sensei. Najważniejsze postacie tej organizacji to: Kazuyuki Hasegawa, Shigeru Tabata,Jun Miwa, Shigenori Sakamoto, Daigo Oishi, Toshikazu Setto, Yasuo Takahashi, Yukio Okada, Yasuhiro Kuwajima, Yasuhiro Shichinohe, Koi Yoshikazu, Peter von Rotz. Polskim członkiem tej organizacji jest Śląski Klub Karate Kyokushin, któremu szefuje Krzysztof Brzozowski (3.dan)
9. IBK Kyokushin- International Budokai Kan Kyokushin, na świecie kierowana przez Jona Bluminga (10. dan), (9. dan) judo, w Polsce szefem jest Tomasz Olejnik (5. dan)

Style wywodzące się z kyokushin:

1. Ashihara Karate - założone przez Hideyuki Ashiharę, obecnie kierowane przez Davida Cooka (8.dan); w Polsce szefem jest sensei Dariusz Winiarski
2. Enshin Karate - stworzony przez kancho Joko Ninomiya. W Polsce organizacją kieruje Radosław Kulikowski (2.dan).
3. Oyama Karate – kierowana przez Shigeru Oyamę (10. dan) – oddzieliła się od głównej organizacji jeszcze przed śmiercią Mas. Oyamy - w Polsce szefem jest Jan Dyduch (7. dan)
4. Seidokaikan - założone w 1980 roku przez Kazuyoshi Ishiiego
5. Seido juku - założone i kierowane przez kaicho Tadashi Nakamurę (9.dan) - w Polsce głównym ośrodkiem są Wadowice, a szefem kyoshi Bogdan Czapla (5. dan)
6. Shidokan Karate - którego założycielem i liderem jest kancho Yoshiji Soeno (10. dan), zaś w Polsce szefem jest sensei Mariusz Radliński (3.dan)

Źródło.: "Kyokushin "- hasło w Wikipedii

ASHIHARA KARATE

Hideyuki Ashihara (ur. 5 grudnia 1944 w pobliżu Hirosimy, zm. 25 kwietnia 1995), japoński karateka stylu kyokushin, a następnie założyciel stylu Ashihara karate.

W wieku 10 lat rozpoczął trening kendo. W roku 1959 przeprowaddzil się do Tokio, gdzie dostał pracę jako ochroniarz na stacji benzynowej (miał wtedy 15 lat). Dwa lata później ropoczął trening karate kyokushin w dojo Masutatsu Oyamy. Już w roku 1964 otrzymał od Oyamy czarny pas.

W roku 1966 naraził się yakuzie, wdając się kilkakrotnie w mocną wymianę zdań na ulicy z gangsterami ściągającymi haracze. Zbytnia pewność siebie młodego Ashihary nie spodobała się Oyamie, który wprawdzie dzięki swoim szerokim znajomościom załagodził spór, ale "za karę" wysłał Ashiharę na wyspę Shikoku z misją utworzenia tam filii dojo. W tymże roku także odbył podróż do Brazylii, promując tam kyokushin karate.

W latach 70. próbował łąpczyć karate z aikido, jujitsu i uliczną samoobroną. Następnie wprowadził te elementy do treningów, tworząc swój własny styl: Ashihara karate. W roku 1980 powołał organizację NIKO (New International Karate Organisation). Głównym elementem tego stylu jest technika tzw. "sabaki". Zrezygnował także z tradycyjnych form kata, wprowadzając własne, bardziej zbliżone do realnej walki kata.

Hideyuki Ashihara zmarł w roku 1995 na stwadrnienie zanikowe.

Uczniowie Ashihary założyli między innymi style: Enshin karate i Seidokan.

Źródło.: "Ashihara "- hasło w Wikipedii

ENSHIN KARATE

Enshin karate (jap. 円心会館) jest to stosunkowo młody styl walki, stworzony przez kancho Joko Ninomiya. Wywodzi sie z kyokushin karate. Główną cechą odróżniająca od innych styli jest występowanie sabaki (chwyty i rzuty), ataków na boki przeciwnika, oraz odejście od zasady cios za cios. Stosowane są techniki pochodzące z judo (chwyty, rzuty, podcięcia) oraz z aikido (zejścia).

Enshin w tłumaczeniu oznacza środek koła.
Przewodniczącym polskiego enshin karate jest sensei Radosław Kulikowski (2dan).

Źródło.: "Enshin "- hasło w Wikipedii

OYAMA KARATE

Shigeru Oyama (ur. 7 lipca 1935 w Japonii) - założyciel stylu oyama karate. Po wielu latach ćwiczeń kyokushin karate odszedł i założył własną szkołę. Posiada 10 dan w Oyama karate i 8 dan w Kyokushinkai. Był uczniem Masutasu Oyamy, który był ochroniarzem jego ojca. W czasie swojej długiej kariery (około 60 lat) zasłynął m.in. zaliczeniem testu 100 kumite, łamaniem bloków lodowych kantem dłoni oraz zbijaniem klingi katany w chwili zadawanego cięcia. Wyszkolił wielu posiadaczy czarnych pasów oraz zdobywców mistrzostw krajów, kontynentów oraz świata.

Oyama Karate – pełnokontaktowy styl karate, którego twórcą jest Shigeru Oyama.

Shigeru Oyama w 1983 roku, jako Saiko Shihan (Najwyższy Mistrz, 10 dan), chcąc realizować swoją wizję pełnokontaktowej sztuki walki, opuścił szeregi IKO karate kyokushin (kierowanej przez Masutatsu Oyama) i założył Organizację Oyama Karate. Do stylu wprowadził wiele elementów nowoczesnych z innych sztuk walki np. kick-boxingu czy boksu tajskiego. W Polsce organizacją kieruje shihan Jan Dyduch (7 dan).

Stopnie przyznawane w Oyama Karate dla dzieci do 14 lat

• 10 kyu-Biały pas
• 9 kyu junior-Biały pas z czerwonym pagonem
• 9 kyu senior-Biały pas z dwoma czerwonymi pagonami
• 8 kyu junior-Biały pas z trzema czerwonymi pagonami
• 8 kyu senior-Niebieski pas
• 7 kyu junior-Niebieski pas z czerwonym pagonem
• 7 kyu senior-Niebieski pas z dwoma czerwonymi pagonami
• 6 kyu junior-Niebieski pas z trzema czerwonymi pagonami
• 6 kyu senior-Żółty pas
• 5 kyu junior-Żółty pas z czerwonym pagonem
• 5 kyu senior-Pomarańczowy pas
• 4 kyu junior-Pomarańczowy pas z czerwonym pagonem
• 4 kyu senior-Zielony pas
• 3 kyu junior-Zielony pas z czerwonym pagonem
• 3 kyu senior-Zielony pas z dwoma czerwonymi pagonami
• 2 kyu junior-Zielony pas z trzema czerwonymi pagonami
• 2 kyu senior-Brązowy pas

Stopnie uczniowskie dla młodzieży od 14 lat i dorosłych:

• 10 kyu-Biały pas
• 9 kyu-Biały pas z niebieskim pagonem
• 8 kyu-Niebieski pas
• 7 kyu-Niebieski pas z żółtym pagonem
• 6 kyu-Żółty pas
• 5 kyu-Pomarańczowy pas
• 4 kyu-Zielony pas
• 3 kyu-Zielony pas z brązowym pagonem
• 2 kyu-Brązowy pas
• 1 kyu-Brązowy pas z czarnym pagonem

Stopnie mistrzowskie:

• 1 Dan-Czarny pas z jednym złotym pagonem
• 2 Dan-Czarny pas z dwoma złotymi pagonami
• 3 Dan-Czarny pas z trzema złotymi pagonami
• 4 Dan-Czarny pas z czterema złotymi pagonami
• 5 Dan-Czarny pas z pięcioma złotymi pagonami
• 6 Dan-Czarny pas z sześcioma złotymi pagonami
• 7 Dan-Czarny pas z siedmioma złotymi pagonami
• 8 Dan-Czarny pas z ośmioma złotymi pagonami
• 9 Dan-Czarny pas z dziewięcioma złotymi pagonami
• 10 Dan-Czarny pas a na nim dziesięć złotych pagonów

System walk

System turniejowy walk dzieli się na 3 najważniejsze kategorie:

Knockdown- Kategoria kontaktowa.Najtrudniejszy system walki, ochraniacze tylko na krocze i szczękę, dozwolone są także uderzenia na głowę kolanem. W tego typu walkach nie uznaje się uderzeń rękoma w twarz.

Semi-Knockdown- System w którym zawodnik posiada pełen komplet ochraniaczy (piąstkówki, ochraniacze na golenie, kask, suspensorium, ochraniacz na szczękę). Walczyć można w 3 kategoriach wiekowych: Junior młodszy (14-16 lat), junior starszy (16-18 lat) oraz senior (18+).

Full Contact- Kategoria pełno kontaktowa. Walka w rękawicach bokserskich i ochraniaczach na golenie oraz szczękę. Dopuszcza się atak rękoma na głowę.

Źródło: „http://pl.wikipedia.org/wiki/Oyama_Karate”

Obecnie istnieją dwie światowe organizacje Oyama Karate:
- WKO Oyama Karate- World Karate Organisation- kierowana przez Saiko Shihan Yasuhiko Oyama (brata Shigeru Oyamy).
- Oyama IKF-OYAMA International Karate Federation - organizacja stworzona i prowadzona przez Shihan Jan Dyducha (7th dan) z Krakowa.

SEIDO KARATE 

Seido Karate jest stylem karate, w którym Kaicho T. Nakamura przekazuje wszystko to co nauczył się o sztukach walki przez ponad 45 lat praktyki. Jednym z celów Seido jest rozwijanie mocnego ciała co wpływa pozytywnie na nasze zdrowie, pewność siebie i samopoczucie. Poza rozwojem umiejętności fizycznych, Seido dąży do rozwoju moralności i charakteru.

Emblemat Seido to pięciolistny kwitnący kwiat japońskiej śliwy, który jest także herbem rodowym Kaicho Nakamury. Wszyscy członkowie World Seido Karate Organization, noszący ten emblemat są członkami rodziny.

Seido jest oparte na trzech podstawowych zasadach: szacunek, miłość i posłuszeństwo. Te trzy zasady są symbolizowane przez 3 koła w środku emblematu. One wyznaczają drogę w życiu codziennym oraz są metodą jak zdrowo i efektywnie praktykować sztuki walki.

Jeżeli naprawdę szanujemy innych, będziemy traktować ich uprzejmie i ze zrozumieniem. Jeżeli nie mamy szacunku do innych, kierujemy swój gniew w ich stronę i wszelkie negatywne zachowania. Ten brak szacunku do innych jest bezpośrednio powiązany z brakiem szacunku do samego siebie. Karate poprzez praktykowanie medytacji Zen, uczy nas spojrzeć w głąb siebie; jeżeli zrobimy to w szczery sposób, znajdziemy w nas piękną esencję człowieczeństwa. Gdy postrzegamy samych siebie jasno, nie poprzez gniew, bezduszność i słabości ale właśnie poprzez szacunek, wtedy postrzegamy innych w ten sam sposób.

Miłość jest najbardziej nadużywanym i niezrozumiałym słowem na świecie. Miłość wyrasta z szacunku. Miłość i szacunek zawsze idą w parze.

Kochamy naszych rodziców, którzy są naszymi pierwszymi i najważniejszymi nauczycielami w życiu. Nasza miłość do nich może wyrastać z prawdziwego szacunku i docenienia ich poświęcenia i cierpienia, które musieli przechodzić dla naszego wychowania. Miłość powodowana autentycznym współczuciem do innych jest czymś co powinniśmy rozwijać w nas samych, żeby poczuć się wolnymi. Jeżeli jesteśmy wolni, możemy dawać i dzielić się wszystkim. Nie mamy potrzeby do zatrzymywania czegoś przy sobie. Możemy mieć "puste ręce". Karate właśnie znaczy "pusta ręka".

W podstawowym znaczeniu posłuszeństwo oznacza bycie posłusznym zasadom obowiązującym w Dojo i w organizacji; zobowiązuje do trenowania i rozwijania samego siebie. Posłuszeństwo oznacza także bycie posłusznym wobec rodziców, utrzymywanie pokory i zachowywanie samokontroli. Posłuszeństwo to także przestrzeganie prawa. Samurajowie kochali postępować godnie i my także powinniśmy do tego dążyć. We wszystkich sytuacjach w jakich się znajdujemy, wszystko co robimy, powinniśmy robić zgodnie z honorem, prawem i z miłości do innych.

Kaicho Tadashi Nakamura

Kaicho Tadashi Nakamura jest założycielem i prezydentem World Seido Karate Organization. Swoją przygodę z karate rozpoczął w 1953 roku w wieku 11 lat. Swoje pierwsze doświadczenia zdobywał w stylu Goju pod kierownictwem Sensei Kei Miyagi, syna założyciela stylu. W 1956 roku [[Kaicho Tadashi Nakamura]|Nakamura] rozpoczął treningi u Masutatsu Oyamy, założyciela Kyokushin Karate i w 1959 roku uzyskał stopień 1 Dan. Wtedy był najmłodszym studentem Kyokushin w Japonii, który uzyskał czarny pas.

W 1961 roku w wieku 19 lat T. Nakamura zdobył pierwsze miejsce w Otwartych Mistrzostwach Karate w Japonii. Rok później stał się bohaterem narodowym nokautując mistrza Tai Kickboxingu w meczu, który miał wykazać, który naród ma skuteczniejszą sztukę walki.

W tych latach Nakamura także rozpoczął pracę jako instruktor karate. W latach 1961-1965 pracował jako instruktor w Camp Zama - bazie wojskowej Stanów Zjednoczonych Ameryki niedaleko Tokio.

Przez 3 lata był także trenerem drużyny Akademii Medycznej w Toho. Gdy uzyskał stopień 7 Dan w Kyokushin Karate, został głównym instruktorem Kyokushin w Centralnym Honbu w Tokio.

W 1966 roku Nakamura został osobiście wybrany przez Masutatsu Oyamę do reprezentowania Kyokushin Karate w U.S.A. Tego roku Nakamura przeprowadził się do Nowego Jorku i założył małe Dojo w dzielnicy Brooklyn. W 1971 roku powołał organizację o nazwie North American Kyokushin Karate.

W 1976 roku Tadashi Nakamura zrezygnował z członkostwa w Kyokushin Karate i założył World Seido Karate Organization, w której uczy swojej filozofii drogi karate. Seido oznacza uczciwą drogę.

Seido w Polsce

Przedstawicielem Seido Karate na Polskę jest Kyoshi Bogdan Czapla.

Gradacja pasów

W stylu seido wyróżnia się następującą gradację pasów uczniowskich:

• 10 kyū pas biały,
• 9 kyū pas biały z niebieską belką,
• 8 kyū pas niebieski,
• 7 kyū pas niebieski z żółtą belką,
• 6 kyū pas żółty,
• 5 kyū pas żółty z zieloną belką,
• 4 kyū pas zielony,
• 3 kyū pas zielony brązową belką,
• 2 kyū pas brązowy,
• 1 kyū pas brązowy z czarną belką.

Młodzież do 14 roku życia obowiązkowo ma przehaftowany pas na całej długości białą wstążką.

Źródło: „http://pl.wikipedia.org/wiki/Seido”

SHIDOKAN

Shidokan jest nowoczesnym stylem walki stworzonym przez japońskiego mistrza Yoshiji Soeno. Jest (zgodnie z myślą jego twórcy) jednym ze stylów karate - właściwie stanowi on jednak połączenie tradycyjnych technik kontaktowego karate z elementami thai-boxingu, judo i jiu-jitsu. Scala więc w sobie najlepszą tradycję japońskich sztuk walki z dorobkiem innych systemów. Shidokan cechuje się wszechstronnością i realnością techniki, która nastawiona jest na kontaktową walkę sportową i samoobronę. Pozostaje przy tym wciąż otwarty na doświadczenie i wiedzę z zakresu różnych dyscyplin. Shidokan jest dzięki temu żywą sztuką walki, która jest stale doskonalona i modyfikowana. Zawodnicy Shidokan startują w licznych turniejach na świecie organizowanych przez różne organizacje według rozmaitych przepisów sportowych.

Sam Shidokan posiada trzy podstawowe formuły walki: bare knuckle karate, thai kick boxing i grappling (walka na chwyty). Nazywany jest dlatego triathlonem sztuk walki. Te cechy sprawiają, że Shidokan staje się coraz bardziej znany i popularny na całym świecie.

Źródło: „http://pl.wikipedia.org/wiki/Shidokan”

SEIDOKAIKAN

Pierwsza szkoła Seidokaikan (pod nazwą Seidokan Karate) została założona w 1980 roku w Osace przez Kazuyoshi Ishiiego. Ishii rok wcześniej odszedł z Kyokushinkaikan, po tym jak organizację tą opuścił jego mentor i nauczyciel Hideyuki Ashihara. Wkrótce powstały kolejne ośrodki i doja na terenie całego regionu Kansai[1].

W 1982 roku został rozegrany pierwszy oficjalny turniej Seidokaikan pod nazwą All Japan Karate-Do Tournament. W tym samym roku powołano do życia organizację Seidokaikan, jako główne ciało zarządzające. W 1985 roku organizacja otworzyła swój pierwszy oddział zagraniczny w USA[1].

W 1993 roku Ishii założył organizację K-1. Odtąd wielu karateków Seidokaikan będzie brało udział w jej turniejach, odnosząc liczne sukcesy (np. Andy Hug, Musashi).

Obecnie Seidokaikan posiada kilkadziesiąt oddziałów i filii (głównie na terenie Japonii), m.in. w Tokio, Saitamie, Jokohamie, Kobe czy Sapporo[2].

Charakterystyka

Seidokaikan kładzie szczególny nacisk na walkę w pełnym kontakcie i rywalizację sportową. Cały reżim treningowy jest podporządkowany przygotowaniu zawodnika do walk turniejowych. Kata jest ograniczone do absolutnego minimum (są tylko 2), natomiast nadrzędną rolę pełni kumite, podczas którego głównym celem walczących jest doprowadzenie do nokdaunu rywala.

Pojedynek turniejowy zazwyczaj składa się z 2-minutowego kumite (zasady walki jak w kyokushin) oraz ewentualnie, gdy nie dojdzie do rozstrzygnięcia, z dwóch dogrywkowych 2-minutowych kumite. Charakterystyczne dla Seidokaikan jest to, że w niektórych turniejach w dogrywce zawodnicy zakładają rękawice bokserskie i walczą na zasadach zbliżonych do kick-boxingu (dozwolone są ciosy pięścią w głowę). W przypadku, gdy dogrywka również nie przyniesie rozstrzygnięcia o zwycięstwie decyduje różnica wagi (gdy jest większa niż 10 kg), a w ostateczności test tameshiwari.

Władze

Nominalnym przewodniczącym Seidokaikan pozostaje Kazuyoshi Ishii, aczkolwiek po jego aresztowaniu w 2002 roku i późniejszym skazaniu za malwersacje podatkowe, organizacją kierują Naoki Nakamoto i Nobuaki Kakuda. Główna siedziba zlokalizowana jest w Osace[3].

Znani zawodnicy (byli i obecni)

• Nobuaki Kakuda
• Andy Hug
• Masaaki Satake
• Sam Greco
• Musashi
• Semmy Schilt

Źródło: „http://pl.wikipedia.org/wiki/Seidokaikan